Το rugbyingreek.com έχει ως σκοπό να κάνει γνωστό το άθλημα του ράγκμπι (ή πιο σωστά rugby union) στο ελληνικό κοινό. Γι’ αυτό το σκοπό, μεταξύ άλλων, είναι πολύ σημαντικό να αναδειχθεί, πέρα από την ανάπτυξη του ίδιου του αθλήματος, η ίδια η προσπάθεια να ανθίσει και στην Ελλάδα. Σ’ αυτά τα πλαίσια, επισκεφτήκαμε την ομάδα των Thessaloniki Lions στην προετοιμασία τους, μιλήσαμε μαζί τους και μεταφέρουμε στους αναγνώστες τα πολλά ενδιαφέροντα που μάθαμε από τους ίδιους τους προταγωνιστές του ελληνικού ράγκμπι.
Αναδημοσίευση από το Rugby In Greek, 6 Σεπτέμβρη 2013
Έτσι λοιπόν βρεθήκαμε στο Περιβαλλοντικό Πάρκο της Θέρμης, συνομιλήσαμε με 6 από τους αθλητές που βρέθηκαν στην προπόνηση και παρακάτω μπορείτε να δείτε τις απόψεις, τις γνώμες και τις εμπειρίες που μας μετέφεραν.
Σωτήρης Μπατιάνης
Σωτήρης Μπατιάνης (fly-half) : Τώρα είμαστε σε προετοιμασία, απ’ τις 26 Αυγούστου που ξεκινήσαμε. Η προετοιμασία θα διαρκέσει μέχρι το τέλος του Σεπτέμβρη, αν θυμάμαι καλά όλες οι ομάδες στην Ελλάδα αυτό το πρόγραμμα ακολουθούν περίπου. Από ‘κει και πέρα έχουμε έναν ολόκληρο μήνα για να προετοιμαστούμε για τον πρώτο αγώνα ο οποίος θα είναι το Σαββατοκύριακο 2 -3 Νοέμβρη. Νομίζω ανά δύο σαββατοκύριακα θα έχουμε αγωνιστικές. Πιστεύω ότι ένας μήνας προετοιμασία για τον πρώτο αγώνα είναι αρκετός.
Όσο αφορά την προετοιμασία, για πρώτη χρονιά φέτος δεν έχουμε ξερό τρέξιμο, κάμψεις και κοιλιακούς, όπως είχαμε τις άλλες χρονιές. Έχουμε και μπάλα μες στις ασκήσεις ώστε όταν ξεκινήσουμε τις κανονικές προπονήσεις να μην είναι κάτι ξένο πάνω μας. Τρέχουμε με τη μπάλα, κάνουμε προετοιμασία για το ράγκμπι, δεν κάνουμε προετοιμασία για …μαραθώνιο.
Rugby In Greek : Γυμναστική έχετε, γυμναστήριο;
ΣΜ : Δυστυχώς το γυμναστήριο είναι προσωπική υπόθεση του καθενός, απ’ όσους είμαστε εδώ αυτή τη στιγμή οι περισσότεροι πηγαίνουν. Γενικότερα οι περισσότεροι ασχολούνται, απλά από ‘κει και πέρα είναι θέμα ελεύθερου χρόνου που έχει ο καθένας. Κάναμε κάποιες προσπάθειες να υπάρξουν εκπτώσεις σε γυμναστήρια για τους Lions και υπάρχουν σε κάποια γυμναστήρια για την ομάδα, αλλά δε γίνεται να πηγαίνουμε όλοι μαζί και στο γυμναστήριο και να μαζευόμαστε εκεί…
RIG : Εννοείς για πρακτικούς λόγους…
ΣΜ : …για πρακτικούς λόγους. Για παράδειγμα υπάρχουν πολλά παιδιά, που αυτή τη στιγμή αν και είμαστε στη Θέρμη, έρχονται απ’ την Ευκαρπία, έρχονται απ’ την άλλη μεριά της πόλης. Αν βάζαμε κι ένα γυμναστήριο στην Καλαμαριά για παράδειγμα που έχουμε μια επαφή, θα ήταν πολύ δύσκολο άλλες 2 ή 3 φορές τη βδομάδα να ερχόντουσαν από ‘κει. Γι’ αυτό το γυμναστήριο είναι προσωπική υπόθεση του καθενός. Τώρα ο καθένας μπορεί να το πει γυμναστήριο, ένα άλλο άθλημα σαν χόμπι, προπόνηση στο σπίτι, οτιδήποτε.
RIG : Πώς βρήκες τους Lions;
ΣΜ : Ήμουνα μαζί με το φίλο μου τον Παύλο, το φίλο μου τον Πέτρο και το φίλο μου το Γιάννη, καθόμασταν για καφέ και μας λέει ο φίλος μου ο Γιάννης ο οποίος δεν παίζει τώρα, ήταν ο πρώτος που το άφησε το άθλημα, “έχει ράγκμπι στη Θεσσαλονίκη, ψήνεστε;”, “ψηνόμαστε”, πήρα τηλέφωνο την ίδια στιγμή και την επόμενη μέρα ξεκινήσαμε προπόνηση.
RIG : Πότε ήταν αυτό;
ΣΜ : Το 2007. Και απλά επειδή είμασταν μια παρέα τεσσάρων ατόμων, ξέρεις, ο ένας τραβάει τον άλλον, καταφέραμε να μείνουμε στο άθλημα. Γιατί είναι ένα δύσκολο άθλημα να μείνει κάποιος για αρχή. Πρέπει να ξέρεις τους κανόνες, πρέπει να μη φοβάσαι, πρέπει να ‘σαι πραγματικά παθιασμένος.
RIG : Τι πιστέυεις ότι θα μπορούσε να σας διευκολύνει τη ζωή αυτή τη στιγμή;
ΣΜ : Ένα γήπεδο. Να μας παραχωρήσει ένας δήμος, να έχουμε ένα γήπεδο που θα έχουμε στάνταρ ώρες εκεί και να ξέρουμε ότι αυτές τις ώρες το γήπεδο είναι για εμάς. Αυτό γιατί; Εκτός από το ότι το γήπεδό μας δεν είναι καλό και τους αγώνες τους κάνουμε νοικιάζοντας γήπεδο για να παίζουμε ποιοτικά, ένα γήπεδο πιστεύω θα μας πρόσφερε την ευκαιρία να έχουμε και παιδικά τμήματα. Αυτό θέλουμε να κάνουμε. Επειδή έχουμε πολύ κόσμο, πολλά παιδιά, πολλές οικογένειες και σχολεία, όπως το Ανατόλια, το 1ο Λύκειο Πυλαίας, που έχουν δείξει ενδιαφέρον για το άθλημα. Δεν έχουμε όμως ένα γήπεδο δικό μας για να κάνουμε και τις προπονήσεις εκεί. Έχουμε και γνώση, με πτυχία, στο πρώτο level, 4 άτομα από την ομάδα μας, το οποίο αρκεί για να προπονήσεις παιδικό τμήμα.
RIG : Πού πήρες αυτό το πτυχίο;
ΣΜ : Στην Ελλάδα υπάρχει ένας educator από την IRB, αναγνωρισμένος, Έλληνας, ο οποίος έκανε ένα σεμινάριο για την προπονητική, το παρακολούθησα, μαζί με κάποια άλλα παιδιά και πήραμε το πρώτο level. Τώρα αν ύστερα θες να το εξελίξεις να πας σε δεύτερο, τρίτο level, μετά δυσκολεύουν πολύ τα πράγματα. Το πρώτο level, απλά σε πανευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο, σε καλύπτει για να μπορείς να προπονήσεις παιδικά τμήματα. Αυτό το κάνουμε πιο πολύ γιατί αν θέλουμε να φέρουμε παιδιά σίγουρα θα έχουμε να κάνουμε και με τους γονείς, τα ερωτήματα “ποιος είσαι εσύ;”, “τι θες να κάνεις εσύ;”. Ακριβώς γι’ αυτό το λόγο το κάναμε. Μας βοηθάει κι εμάς, γνωρίζουμε τους κανόνες, γνωρίζουμε πιο πολλά πράγματα, κατάλαβες.
RIG : Τι δυναμικό έχει αυτή τη στιγμή η ομάδα;
ΣΜ : Οι ενεργοί παίχτες της ομάδας είναι γύρω στους 30. Από ‘κει και πέρα έχουν περάσει πάρα πολλοί, θα τολομούσα να πω 150, οι οποίοι ήρθαν, είδαν, δεν τους άρεσε, φύγανε. Ήρθαν, φοβηθήκανε, φύγανε. Ήρθαν, μετακομίσαν, αλλάξανε πόλεις και φύγανε. Πιστεύω ότι φέτος η ομάδα θα έχει 30 ενεργά άτομα, δηλαδή άτομα τα οποία θα βλέπεις στις προπονήσεις, θα είναι διαθέσιμα να κατέβουν στους αγώνες και θα τακτοποιούν και τις οικονομικές τους υποχρεώσεις.
RIG : Πόσες ομάδες συμμετέχουν στη διοργάνωση;
ΣΜ : Στη διοργάνωση αυτή τώρα, η οποία είναι το Unity Cup, θα υπάρχουν 8 ομάδες. 3 είναι απ’ τις καλύτερες ελληνικές ομάδες, οι Lions, οι Attica Springboks και οι Athens, ομάδες που θέλουν να παίξουν πραγματικά ράγκμπι. Θα συμμετέχουν οι Spartans, οι οποίοι είναι κι αυτοί πολύ παλιά ομάδα, από τις πρώτες στην Ελλάδα. Θα υπάρχουν και 4 νεοσύστατες ομάδες, η μία είναι οι Τιτάνες Καβάλας, δύο ομάδες από την Πάτρα, ο Αίολος και οι Rebels και μια καινούρια ομάδα η οποία είναι, αν δεν κάνω λάθος απ’ τη Νίκαια της Αθήνας, η West Side Rugby. Αυτές οι ομάδες θα είναι φέτος στο Unity Cup.
RIG : Το οποίο είναι λίγκα έξω από την Ε.Ο.Ρ. …
ΣΜ : Το οποίο είναι λίγκα έξω από την Ε.Ο.Ρ. γιατί εμείς θέλουμε απλά να παίξουμε rugby και όχι να πετάμε τα λεφτά μας για υποτιθέμενους αγώνες.
Γιάννης Μαργαριτόπουλος
RIG : Εσύ πώς βρήκες τους Lions;
Γιάννης Μαργαριτόπουλος (lock, flanker, prop) : Τους Lions τους είχα βρει στις καλοκαιρινές μου διακοπές, τους είχα γνωρίσει μέσω ενός φίλου. Είχαμε πάει διακοπές, γνωριστήκαμε σε παρέα και μόλις έμαθα ότι το άθλημα υπάρχει στην Ελλάδα, αν και εγώ μένω στις Σέρρες, μία ώρα από ‘δω, κατ’ ευθείαν άρχισα προπονήσεις, προετοιμασία και συνεχίζω και παίζω τώρα κανονικά.
RIG : Το ήξερες από αλλού το ράγκμπι;
ΓΜ : Το ελληνικό όχι, μόνο είχα δει παλιά μια εκπομπή για την εθνική ομάδα αλλά δεν έψαξα κάτι παραπάνω.
RIG : Το ράγκμπι γενικότερα σαν άθλημα;
ΓΜ : Το ήξερα από την τηλεόραση. Το nova έδειχνε κάποια στιγμή το Heineken Cup και μετά σταμάτησε, αλλά μ’άρεσε γιατί εγώ έκανα πάλη, οπότε μ’άρεσε που ήταν τόσο δυναμικό άθλημα.
RIG : Πώς σου φαίνεται το γεγονός ότι βγήκε η πάλη από τους Ολυμπιακούς Αγώνες και μπήκε το Rugby Sevens’;
ΓΜ : Τώρα θα στο πω σα ραγκμπίστας; Μ’ αρέσει πιο πολύ να σου πω την αλήθεια. Αλλά επειδή, αν και πάλη πήγα για δυο χρόνια και μεγάλος, δεν ασχολήθηκα επαγγελματικά, καταλαβαίνω ότι κάποια άτομα τώρα τους πονάει, γιατί μετά από τόσα χρόνια και τόσο αγώνα φτάσαν τώρα να τους πουν ότι οι κόποι τους πήγανε τζάμπα, ότι δεν θα τους δικαιώσει κανένας.
RIG : Τι θα ήθελες να έχεις παραπάνω εδώ; Τι σου λείπει σε όλο αυτό που κάνετε;
ΓΜ : Παίχτες πάνω απ’ όλα! Το φοβούνται το ράγκμπι στην Ελλάδα μερικοί, λένε θα χτυπήσουν, ενώ δεν είναι τόσο φοβερό όσο δείχνει. Απλώς θέλει καλή προετοιμασία. Το να πηγαίνω μια φορά τη βδομάδα και να αθλούμαι δεν είναι άθλημα, θέλει δυο φορές τη βδομάδα τουλάχιστον προπόνηση, κάποια βάρη, γιατί είναι και δυναμικό, θα χτυπήσεις… κι οι μελανιές είναι φυσιλογικό μετά από κάθε αγώνα. Έχουμε πρόβλημα με το γήπεδο, δεν μπορούμε να βρούμε. Ο αθλητισμός στην Ελλάδα ενώ πήγαινε παλιά μπροστά, τώρα πηγαίνει πίσω. Ούτε λεφτά, ούτε κονδύλια, ούτε τίποτα δε δίνουνε. Τώρα όπως βλέπεις παίζουμε σε ξερό χόρτο εδώ πέρα. Και ομάδες, όσο το δυνατόν περισσότερες ομάδες, πιο πολλά παιχνίδια, ώστε να το διαδώσουνε πιο πολύ. Αυτό είναι το καλύτερο.
RIG : Λόγω θέσης είσαι μέσα στο scrum. Πώς σου φαίνονται οι νέοι κανόνες του scrum;
ΓΜ : Πιστεύω ότι είναι πιο σύντομοι και απαιτούν να είσαι σε ετοιμότητα. Σε κάνουν να είσαι πιο έτοιμος. Κατά τ’ άλλα ακόμα να το συνηθίσουμε, γιατί άμα κάνεις 8 παιχνίδια όλο το χρόνο, πού να το συνηθίσεις; Μ’ αρέσει πιο πολύ.
RIG : Το θεωρείς και πιο θεαματικό;
ΓΜ : Μπορείς να το πεις και θεαματικό, γιατί όχι; Είναι κι αυτό ένας παράγοντας.
RIG : Τι μήνυμα θα ήθελες να στείλεις στον κόσμο;
ΓΜ : Ο κόσμος να το γνωρίσει το άθλημα, να μη φοβάται ότι θα χτυπήσει γιατί όταν μπαίνεις μ’ αυτή τη λογική σίγουρα θα χτυπήσεις.
RIG : Τι πιστεύεις ότι μπορεί να γίνει για να το γνωρίσει ο κόσμος;
ΓΜ : Να προσπαθήσουν να το δοκιμάσουνε όλοι, να μη φοβηθούνε ότι θα πέσουνε κλπ. Τον τραυματισμό άμα δεν τον φοβάσαι σου έρχεται πιο αργά. Άμα φοβάσαι ότι θα χτυπήσεις, θα φοβάσαι και πώς θα πέσεις και πάει λέγοντας.
Νίκος Συμεωνίδης
RIG : Εσύ πώς βρήκες τους Lions; Πώς ασχολήθηκες με το ράγκμπι, πώς το βρήκες στην Ελλάδα;
Νίκος Συμεωνίδης (lock) : Το ήθελα πάντοτε να ξεκινήσω, απλά η αρχή έγινε εντελώς τυχαία όταν γνώρισα τα παιδιά σ’ ένα μαγαζί έξω. Κι έτσι ένα βράδυ απλά ξεκίνησα, τίποτα πιο περίπλοκο.
RIG : Πιο πριν δεν ήξερες τίποτα δηλαδή;
ΝΣ : Ήξερα απλά ότι με ενδιέφερε και ήθελα να ασχοληθώ. Αυτό μόνο. Αλλά δεν ήξερα πού να αρχίσω.
RIG : Το ίδιο το άθλημα από πού το γνώριζες;
ΝΣ : Το γνώριζα λίγο από την τηλεόραση, αρχικά με το αμερικάνικο ποδόσφαιρο που στο τέλος μαθαίνεις ότι δεν έχει καμία σχέση με το ράγκμπι. Κάπως έτσι έγινε η εισαγωγή μου.
RIG : Τι σου λείπει περισσότερο από ‘δω, τι πιστεύεις ότι θα σε βοηθούσε περισσότερο να ασχοληθείς;
ΝΣ : Πιστεύω πιο πολύ η οργάνωση, όχι τόσο όσο αφορά τη δική μας ομάδα, περισσότερο την Ομοσπονδία, που δε βοηθάει καθόλου, αλλά τώρα να μην τ’ αρχίσω αυτό το θέμα. Θα μπορούσε να βοηθήσει περισσότερο τον κόσμο. Επίσης τα Μέσα Ενημέρωσης, θα έπρεπε να ασχοληθούν περισσότερο.
RIG : Κάτι που θα ήθελες να εκφράσεις και να ακουστεί;
ΝΣ : Το ράγκμπι πρέπει να ακουστεί επιτέλους, γιατί έχει μεγάλη δυναμική. Δεν είναι τυχαίο ότι παγκόσμια είναι στην πρώτη τετράδα-πεντάδα των πιο δημοφιλών αθλημάτων. Στην Ελλάδα καιρός είναι να ασχοληθεί περισσότερος κόσμος.
Δημήτρης Αρχάκης
RIG : Εσύ πώς βρήκες την ομάδα, πώς ασχολήθηκες, πού έμαθες το άθλημα;
Δημήτρης Αρχάκης (flanker) : Τελείως τυχαία, από ένα φίλο που έπαιζε, πλέον δεν παίζει, είναι φαντάρος. Μιλούσαμε, το βρήκα ενδιαφέρον, ήρθα εδώ, έκανα προπονήσεις κι έτσι σιγά σιγά μπήκα κι εγώ μέσα στο παιχνίδι.
RIG : Από πριν ήξερες κάτι για το άθλημα;
ΔΑ : Το έβλεπα μόνο στην τηλεόραση, όταν είχε Six Nations’, αλλά δεν καταλάβαινα τίποτα, δεν ήξερα τίποτα, μόνο θαύμαζα, έλεγα “μπράβο τα παιδιά που μπαίνουν έτσι μέσα”. Ούτε μπορούσα να φανταστώ ότι θα παίζω εγώ αυτό το άθλημα.
RIG : Πόσα χρόνια είσαι στην ομάδα;
ΔΑ : Τρίτη μου χρονιά είναι τώρα. Τρίτη χρονιά που παίζω για τους Lions. Πέρσι έπαιζα στην Αγγλία.
RIG : Κάτι που θα ήθελες να πεις και για την ομάδα και για το ράγκμπι στην Ελλάδα πιο γενικά;
ΔΑ : Το παιχνίδι είναι πολύ πίσω δυστυχώς, κυρίως όσο αφορά τη νοοτροπία του παίχτη. Είναι πίσω και στο παιχνίδι και στην προπόνηση, είναι τελείως ερασιτεχνικά.
RIG : Τι θα βοηθούσε;
ΔΑ : Έπρεπε να υπάρχει ένα budget στις ομάδες για να υπάρχουνε πολλά προνόμια, γιατροί, φυσιοθεραπευτές, όλα αυτά χρειάζονται γιατί το άθλημά μας έχει πολλή επαφή και βέβαια γήπεδο. Βασικό, γήπεδο στην Ελλάδα δεν υπάρχει και δε μας δίνουν γιατί το χαλάμε.
Παύλος Πισκούλης
RIG : Εσύ πώς και πότε βρήκες την ομάδα;
Παύλος Πισκούλης (winger) : Την ομάδα τη βρήκα το 2007 μαζί με το Σωτήρη (Μπατιάνη).
RIG : Τι ήξερες πριν για το ράγκμπι;
ΠΠ : Πιο πριν, είχε τύχει κι είχα δει στο Eurosport κάτι highlights από έναν αγώνα, πριν πολλά χρόνια όμως και απλά θυμάμαι ότι είχα ακούσει τη λέξη ράγκμπι. Αλλά λόγω της παρανόησης στην Ελληνική τηλεόραση με το αμερικάνικο ποδόσφαιρο, δεν ήξερα τι πραγματικά ισχύει, ποια είναι η διαφορά, μέχρι που ήρθα εδώ και είδα ότι εκείνο που είχα δει κάποτε στην τηλεόραση ήταν το πραγματικό ράγκμπι. Αλλά δεν είχα καμία ιδέα για το πώς παίζεται, απλά θυμάμαι κάτι μεγάλους τυπάδες να παίζουν ένα παράξενο άθλημα.
RIG : Έχεις παίξει κι αλλού εκτός απ’ τους Lions;
ΠΠ : Ναι. Κατ’ αρχήν στην ομάδα που υπήρχε πριν τους Lions, το Σπάρτακο, για ένα χρόνο, αλλά μετά διαλύθηκε λόγω διαφόρων παραγόντων και τα τελευταία δύο χρόνια έπαιζα στην ομάδα του Πανεπιστημίου της Ουτρέχτης, τους USRS. Δεν έπαιζα στην τοπ ομάδα τους, καθώς ο σύλλογος διαθέτει 5 ομάδες, 3 κανονικές, μία βετεράνων και μία νέων, εγώ έπαιζα στην τρίτη από τις κανονικές.
RIG : Τι διαφορές βρίσκεις στο πώς αντιμετωπίζουν το ράγκμπι στην Ολλανδία, που είναι μια μέση χώρα στην Ευρώπη;
ΠΠ : Γενικά οι ίδιοι θεωρούν ότι το ράγκμπι είναι υπερβολικά πάρα πολύ μικρό στην Ολλανδία. Αλλά αυτό που είδα εγώ είναι ότι, αρχικά, όταν τους λες ράγκμπι ξέρουν τι σημαίνει, ποιο είναι το άθλημα. Δεύτερο είναι η οργάνωση που υπάρχει, καθώς εγώ έπαιζα σε ένα γήπεδο το οποίο είχε γραμμές ήδη, είχε τα δοκάρια στημένα, είχε γρασίδι σωστό, υπήρχαν αποδυτήρια, υπήρχε εξοπλισμός όπως scrum machine, tackle bags και όλα τα σχετικά και εγώ αυτό που έκανα ήταν απλά να πάω στα αποδυτήρια, άφηνα τα πράγματά μου, ντυνόμουν και πήγαινα στον αγωνιστικό χώρο να κάνω προπόνηση. Για τους αγώνες έκανα την ίδια διαδικασία. Στην Ελλάδα πριν από κάθε αγώνα πρέπει να πάω στο γήπεδο, να τραβήξω τις γραμμές, να στήσω τα δοκάρια και όλα τα σχετικά. Άλλη διαφορά που θα μπορούσα να αναφέρω είναι στον κόσμο, γιατί προφανώς εκεί πέρα παίζει πολύ περισσότερος κόσμος, υπάρχουν διαιτητές, προπονητές, σεμινάρια και πολλά άλλα. Δηλαδή, μπορεί οι ίδιοι να θεωρούν ότι το άθλημα είναι πάρα πολύ μικρό στη χώρα τους αλλά σε σύγκριση με την Ελλάδα είναι μίλια μακριά.
RIG : Αν σου έδιναν ένα μαγικό ραβδί και σου έλεγαν να κάνεις κάτι στην Ελλάδα τώρα, τι θα άλλαζες και τι θα έφτιαχνες;
ΠΠ : Κατ’ αρχάς μ’ ένα μαγικό ραβδί θα μάθαινα σε όλους τους Έλληνες τι είναι πραγματικά το ράγκμπι, τι αξίες αντιπροσωπεύει και γιατί θα έπρεπε να το παρακολουθούνε και να παίζουνε. Αν θα μπορούσα να αλλάξω κάτι όσο αφορά εγκαταστάσεις, ομάδες και τα σχετικά θα ήταν να υπάρχουν καλύτερες εγκαταστάσεις και άνθρωποι οι οποίοι γνωρίζουν καλά το χώρο γιατί ουσιαστικά τώρα όλοι μαζί ξεκινάμε και όλοι μαζί μαθαίνουμε τα τελευταία χρόνια. Υπάρχουν κάποιοι που είναι λίγο πιο έμπειροι από κάποιους νεότερους, αλλά είναι μια διαδικασία που χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να την αναπτύξεις από το να είχες κάποιον που είναι ήδη έμπειρος και θα τον είχες εδώ πέρα και θα σου εξηγούσε 5-10 πράγματα.
RIG : Κάτι άλλο που θα ήθελες να εκφράσεις;
ΠΠ : Πρέπει ο κόσμος να αρχίσει να παρακολουθεί ράγκμπι στην Ελλάδα, γιατί είναι ένα πολύ ωραίο άθλημα, συνδιάζει πάρα πολλά στοιχεία όπως μυαλό, δύναμη, αθλητική παιδεία… Αλλά πάνω απ’ όλα αυτό που εμπεριέχει το άθλημα είναι το fair play, το οποίο δυστυχώς στην Ελλάδα πολλές φορές το χάνουμε. Μπορεί να δεις ότι δύο παίχτες από διαφορετικούς συλλόγους κατά τη διάρκεια ενός αγώνα μαλώνουνε, ματώνουν ουσιαστικά, αλλά μετά από λίγο, όταν σφυρίξει ο διαιτητής, δίνουν τα χέρια. Επίσης αυτό που παρατηρείται πολύ συχνά σε γήπεδα του εξωτερικού είναι που βλέπεις τους φιλάθλους των αντίπαλων ομάδων να κάθονται στις ίδιες κερκίδες και απλά να πηγαίνουν για να απαρακολουθήσουν το άθλημα και όχι για να φανατιστούν ή οτιδήποτε άλλο. Αυτό θεωρώ ότι είναι κάτι πολύ σημαντικό κι αν δεν έχεις αυτή την ευγενή άμιλλα και μέσα στο παιχνίδι αλλά και εκτός παιχνιδιού, όλοι οι υπόλοιποι φίλαθλοι, τότε δε μπορείς να προχωρήσεις μπροστά.
Βαγγέλης Τσαγκαλίδης
RIG : Πώς ασχολήθηκες με το ράγκμπι και πώς βρήκες την ομάδα;
Βαγγέλης Τσαγκαλίδης (scrum-half) : Ήρθε ένας παίχτης του ράγκμπι, μου το πρότεινε και είπα να δοκιμάσω.
RIG : Πότε;
ΒΤ : Έχει 7 χρόνια.
RIG : Έχεις παίξει μόνο στους Lions;
ΒΤ : Ξεκίνησα στο Σπάρτακο, έπαιξα ένα χρόνο στους Μακεδόνες και τώρα συνεχίζω στους Lions.
RIG : Πώς βλέπεις την εξέλιξη του αθλήματος στην Ελλάδα αυτά τα 7 χρόνια που παίζεις;
BT : (γέλια) Στασιμότητα!
RIG : Τι πιστεύεις ότι θα μπορούσε ν’ αλλάξει αυτή τη στάσιμη κατάσταση;
ΒΤ : Περισσότερη διαφήμιση, από στόμα σε στόμα κυρίως, να προσέλθουν πιο πολλά άτομα στις ομάδες, να το βλέπουν το άθλημα στους αγώνες, με δυο λέξεις “φέρτε τους φίλους σας”!
RIG : Εσύ, ως αθλητής, τι θα ήθελες περισσότερο να έχεις, τι λείπει;
BT : Θα ήθελα να έχω περισσότερο χρόνο.
ΠΠ: Επίσης, είναι σημαντικό να γίνουν ακαδημίες και να έρθουν περισσότερα παιδιά στο άθλημα.
RIG : Κάτι άλλο;
BT : Πάντα Lions.
ΣΜ : Όπως λένε και οι παίχτες, “Πάντα Lions”…
ΓΜ : …και το ράγκμπι είναι μικρόβιο. Άμα το κολλήσεις θα παίζεις μια ζωή!
Το δικό μας σχόλιο:
Η εμπειρία σε μια προπόνηση μιας ελληνικής ομάδας ράγκμπι ήταν κάτι πολύ χρήσιμο για να καταλάβουμε μέσα σε τι συνθήκες, δύσκολες, αγωνίζονται να αναδείξουν το άθλημα αυτοί που το αγαπάνε στην Ελλάδα, αλλά σε κάθε περίπτωση ανέδειξε και πόσο όμορφο είναι αυτό που κάνουν, πόσο γεμίζει όσους ασχολούνται. Μάλιστα, το γεγονός ότι οι ελληνικές ομάδες αναγκάζονται να τα βγάλουν πέρα με τα πάντα, αναδεικνύει ακόμα περισσότερο τις αθλητικές αξίες, μακριά από συμφέροντα που μπλέκουν πολλές φορές και διαλύουν τον αθλητισμό. Το ζήτημα είναι πάνω σ’ αυτή την υγιή βάση να δοθούν και τα όσα χρειάζονται, για να μιλάμε καθαρά, παροχές, εγκαταστάσεις, κονδύλια, ώστε να αναπτυχθεί το άθλημα και να γαλουχήσει πολύ περισσότερους νέους, γενικότερα κόσμο που αξίζει να το αγαπήσει.
Οι Lions μας προσέφεραν μια πρώτη δυνατή γεύση για το “πώς φτιάχνεται το ράγκμπι”. Εμείς προσπαθήσαμε να αποδόσουμε το δυνατόν καλύτερα αυτή τη συνταγή σ’ αυτό το αφιέρωμα. Η συνέχεια στα γήπεδα!!!
* Την ομάδα των Thessaloniki Lions μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα τους: http://www.thessaloniki-lions.com/ απ’ όπου προέρχονται και οι φωτογραφίες του αφιερώματος.
Be First to Comment