Tokyo 2020 – Rugby Sevens – 2η ημέρα

Το πρόγραμμα της ημέρας ξεκίνησε για ακόμα μια φορά με τους οικοδεσπότες. Ωστόσο το σκηνικό ήταν πολύ διαφορετικό από το πρώτο παιχνίδι απέναντι στα Φίτζι. Οι Ιάπωνες, που είχαν καταφέρει να φτάσουν στα ημιτελικά της προηγούμενης διοργάνωσης, πάλευαν στον τελευταίο αγώνα του ομίλου προκειμένου να μη μείνουν έξω από την οχτάδα. Για το ίδιο ακριβώς πάλευε και ο Καναδάς, που την πρώτη μέρα έδειξε πολύ καλύτερα στοιχεία απέναντι στα Φίτζι και το πρώτο ημίχρονο με τη Μεγάλη Βρετανία, ωστόσο υπήρχε και ένας ακόμα αστερίσκος και για τις δύο ομάδες που προσπαθούσαν να προκριθούν στα προημιτελικά. Η νίκη από μόνη της δεν έφτανε, γιατί οι βαριές ήττες τους από τις άλλες ομάδες του ομίλου δυσχέραναν την υπόθεση πρόκρισης μέσω μίας εκ των δύο προνομιούχων τρίτων θέσεων των ομίλων. Μόνο μια ομάδα που θα νικούσε με μεγάλη διαφορά αυτό τον αγώνα μπορούσε να έχει ελπίδες.

Η ομάδα που μπήκε αποφασισμένη να πετύχει αυτό το "διπλό στόχο", δηλαδή τη νίκη με μεγάλη διαφορά, ήταν ο Καναδάς. Try στο 2ο λεπτό με τον Braid και ξανά στο 3ο από τον ίδιο, try στο 5ο λεπτό με τον Sauder και το ημίχρονο ήταν στο 19-0. Αυτή η διαφορά αρκούσε; Χωρίς να έχει πραγματοποιηθεί κανένα άλλο παιχνίδι μέσα στη μέρα, με άγνωστο κυρίως το διακύβευμα της αναμέτρησης ανάμεσα στην Κένυα και την Ιρλανδία, αφού η Αργεντινή και οι Αυστραλία έμοιαζαν να έχουν άνετα το πάνω χέρι όσο αφορά την "7η" θέση, δε μπορούσε κανείς να ξέρει ποια ήταν η απαραίτητη διαφορά.

Τις ελπίδες που γεννήθηκαν για τους Καναδούς ψαλίδισε προσωρινά ο Hano, με try στο 8ο λεπτό, όμως αυτό δεν ήταν καθόλου αρκετό για να δώσει και ελπίδες στους οικοδεσπότες Γιαπωνέζους. Ο Καναδάς ξανασκόραρε 2 tries στο δεύτερο ημίχρονο και θα είχε μια μεγαλύτερη άνεση για την τύχη του αν ο Matsui δεν είχε μειώσει στο 13ο λεπτό, με το conversion του Goya να γράφει το τελικό 36-12. Από εκείνη την ώρα και μετά πήραν φωτιά τα "τρανζιστοράκια" και τα "κομπιουτεράκια", περιμένοντας κυρίως τον αγώνα του Γ' ομίλου, ως άλλη τελευταία αγωνιστική πριν την παραμονή ή υποβιβασμό στα κάγκελα και τα τσιμέντα ενός επαρχιακού σταδίου. Το Eurosport έκανε βεβαίως τα πράγματα λίγο πιο "μοντέρνα"...

Γράψαμε πολλά χθες για τους υπερασπιστές του χρυσού μεταλλίου. Υπό το βάρος και της πενταετούς προσμονής για να ξαναδούμε τα μαγικά του Ρίο, ίσως μας απογοήτευσαν σε αγώνες που ομολογουμένως "καθάρισαν" με μια σχετική ευκολία. Τους περιμέναμε τους flying Fijians όμως στο σημερινό παιχνίδι, με αντίπαλο τους Βρετανούς, που πέταξαν στο Ρίο χωρίς τις ίδιες περγαμηνές, αλλά σίγουρα με τον ίδιο στόχο. Αυτό ίσως σκέφτονταν μετά τους 58 πόντους που πέτυχαν χωρίς να δεχθούν κανέναν (!) απέναντι σε Καναδά και Ιαπωνία, μέχρι και το 2ο λεπτό της αναμέτρησης με τους Ολυμπιονίκες.

Το πάρτυ ξεκίνησε στο δεύτερο λεπτό, οι Φιτζιανοί έκαναν τις αγαπημένες πάσες που τόσο πολύ μας είχαν λείψει στο Ολυμπιακό τουρνουά, η μπάλα δεν έφευγε από την κατοχή τους, έπεφταν με αυτή και πριν γίνει το scrum πάσαραν, θυμίζοντας τη "σάμπα" που είχαν παρουσιάσει όταν έφεραν το πρώτο χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο στη χώρα τους. Στο ημίχρονο το σκορ ήταν 19-0 και η Μεγάλη Βρετανία ήθελε ένα θαύμα προκειμένου να βρει την αυτοπεποίθηση που ήταν το κύριο ζητούμενο σε αυτό τον αγώνα (δεδομένου ότι ο δεύτερος είχε μάλλον πιο εύκολο έργο από τον πρώτο στις διασταυρώσεις). Το μόνο που κατάφεραν, ωστόσο, οι Βρετανοί, σε μια καθ'ουσίαν και κυριολεξία "επανάληψη", ήταν να πετύχουν ένα try με τον Harris στο 10ο λεπτό, για να τελειώσουν τον αγώνα με το πολύ "βαρύ" 33-7 που δεν αρμόζει σε διεκδικήτρια του ψηλότερου σκαλιού στο ολυμπιακό βάθρο. Από την άλλη, οι αντίπαλοι των Φίτζι άρχισαν ήδη να τρέμουν.

Βλέποντας τα Φίτζι να σκορπούν στους 5 ανέμους τους Βρετανούς, οι Αργεντίνοι είχαν κάθε λόγο να πάρουν πολύ στα σοβαρά το παιχνίδι με την ομολογουμένως υποδεέστερη Κορέα. Η Νέα Ζηλανδία θα έπαιζε αργότερα με την Αυστραλία και σε περίπτωση τριπλής ισοβαθμίας ο κάθε πόντος θα μετρούσε χρυσάφι, προκειμένου να μη συναντήσει κανείς νωρίτερα του αναμενομένου την ομάδα που έκανε κάθε διεκδικητή να τρέμει.

Η Αργεντινή που παρουσίασε για ακόμα μια φορά ένα σεμινάριο ραγκμπιστικού ορθολογισμού δεν αντιμετώπισε κανένα πρόβλημα απέναντι στην Κορέα, που σε αντίθεση με τα χθεσινά της παιχνίδια, σήμερα δεν μπόρεσε να πετύχει ένα try και απέναντι στα Pumas. 8 συνολικά tries και ισάριθμα conversions έδωσαν την απαραίτητα μεγάλη νίκη στους Αργεντίνους, που κερδίζοντας με 56-0 ήξεραν ότι όποιο κι αν ήταν το αποτέλεσμα στον τελευταίο αγώνα του ομίλου είχαν εξασφαλίσει τη 2η θέση που οδηγούσε σε έναν προημιτελικό ...μακριά από τα Φίτζι!

Στον αγώνα για την πρώτη θέση του ομίλου και δευτερευόντως και την ...αποφυγή των Φίτζι στα προημιτελικά η Νέα Ζηλανδία αντιμετώπιζε την Αυστραλία. Δεδομένης της κατάστασης, ο αγώνας έμοιαζε σαν ένα σημαντικό βήμα προς το μετάλλιο, αφού ο νικητής θα αντιμετώπιζε τον 8ο επιλαχόντα των προημιτελικών. Η αναμέτρηση ήταν μοιρασμένη, με τους Αυστραλούς να κυριαρχούν στο πρώτο ημίχρονο και να παίρνουν το προβάδισμα με 12-0. Ωστόσο ένα τέτοιο σκορ είναι εύκολα ανατρέψιμο στο Sevens, αρκούν 2 λάθη για να έρθουν τα πάνω κάτω, 2 χαμένα rucks, δύο penalties ακόμα και στην αντίπαλη goal line. Οι Νεοζηλανδοί έκαναν αυτό που μπορούσαν και έπρεπε στο δεύτερο ημίχρονο και σκοράροντας ένα παραπάνω conversion, από το touch, κατάφεραν να πάρουν την πολυπόθητη νίκη και να μην μπουν σε πρόωρες περιπέτειες.

Επανάληψη σκηνικού από τον πρώτο αγώνα, ό,τι ήθελε να πετύχει η Ιαπωνία και ο Καναδάς ήταν και το ζητούμενο για την Κένυα και την Ιρλανδία στον προτελευταίο αγώνα της πρωινής session. Σε αντίθεση ωστόσο με τους "πρωινούς μονομάχους" οι δύο ομάδες του Γ' ομίλου γνώριζαν καλά τι έπρεπε να πετύχουν: μια νίκη που θα τους έδινε τουλάχιστον ένα -14 στο ισοζύγιο πόντων. Αυτό πρακτικά σήμαινε ότι η Ιρλανδία χρειαζόταν μια διαφορά καλύτερη από 7 πόντους, ενώ η Κένυα χρειαζόταν απλά να κερδίσει.

Οι Ιρλανδοί ήταν πιο μαχητικοί αν και υστερούσαν σε ποιότητα και ατομικά αθλητικά χαρακτηριστικά. Ωστόσο, η έλλειψη αυτής της ποιότητας οδήγησε σε πολλά λάθη που ίσως τους κόστισαν και την πρόκριση στα προημιτελικά. Ο Lennox και ο McNulty πέτυχαν 2 tries με την έναρξη της αναμέτρησης και το πολύτιμο σκορ κρατούσε ως το 13ο λεπτό. Τότε ο Onyala κατάφερε να σπάσει το ιρλανδικό τείχος και το χειρότερο απ'όλα σε σημείο που το conversion ήταν σχετικά εύκολο ώστε να σφραγίσει τον αποκλεισμό και των δύο ομάδων.

Οι Αμερικάνοι μπήκαν δυνατά στο παιχνίδι με τους ασημένιους πρωταθλητές που δεν έχουν πείσει φέτος για την ποιότητά τους, πετυχαίνοντας το πρώτο try της αναμέτρησης που διακύβευμα είχε έναν θεωρητικά πιο εύκολο αντίπαλο στα προημιτελικά, αφού αμφότερες οι ομάδες είχαν ήδη εξασφαλίσει την πρόκριση. Οι Νοτιοαφρικανοί ωστόσο μπόρεσαν να βρουν εκείνα τα στοιχεία του γρήγορου και σίγουρου παιχνιδιού, κατά στιγμές και θεαματικού, που τους έδωσαν μία αγχωτική νίκη, εξασφαλίζοντας όμως το απόλυτο στον όμιλο και τη δυνατότητα να παλέψουν για το καλύτερο, χωρίς απώλειες και έξτρα κούραση, στη συνέχεια.

Η Ιρλανδία είχε να διαχειριστεί την απογοήτευση της Πύρρειας νίκης απέναντι στην Κένυα και το γεγονός ότι ήταν η μόνη "3η" που δεν κατάφερε να προκριθεί στα προημιτελικά. Ωστόσο, το γεγονός αυτό έφερε απέναντί της τη θεωρητικά και βάσει αποτελεσμάτων υποδεέστερη ομάδα του τουρνουά, τη Νότια Κορέα, που ίσως είχε πάλι σκοπό να πετύχει ένα try σ'ακόμα μια αναμέτρηση.

Το καλά οργανωμένο και σοβαρό παιχνίδι των Ιρλανδών, σε συνδυασμό με τη θέληση τους να πετύχουν ό,τι καλύτερο γίνεται σε μια διοργάνωση που πριν μερικούς μήνες ίσως ούτε οι ίδιοι να μη φαντάζονταν ότι θα συμμετέχουν (ακόμα κλαίνε οι Γάλλοι), έκανε την αναμέτρηση να μοιάζει με τυπική διαδικασία και το τελικό σκορ, 31-0, που διαμορφώθηκε με σκοράρισμα από το πρώτο λεπτό ως την εκπνοή, εκφράζει ακριβώς τη διαφορά στη δυναμικότητα των 2 ομάδων μέσα στον αγωνιστικό χώρο.

Στην τελευταία ευκαιρία των γηπεδούχων να πετύχουν έστω μια μικρή νίκη με σημασία, η Κένυα ήταν ένα δύσκολο αλλά σε καμία περίπτωση ανυπέρβλητο εμπόδιο. Έτσι, οι Ιάπωνες ξεκίνησαν θετικά την αναμέτρηση με try του Matsui και conversion του Kano, για να προσπαθήσουν στη συνέχεια να διατηρήσουν αυτό το προβάδισμα. Όμως δεν είχαν απαντήσεις στην ικανότητα των Κενυατών να επιταχύνουν και να περνούν στο τεράστιο γήπεδο του Sevens ανάμεσα από μέτρια οργανωμένες άμυνες. Με 3 tries που επετεύθησαν χωρίς να χρειαστεί να ξεδιπλωθεί το όποιο ταλέντο των Αφρικανών, το παιχνίδι έληξε 21-7 και οι οικοδεσπότες θα παίξουν έναν τελευταίο αγώνα με μόνο στόχο να αποφύγουν τη χειρότερη δυνατή των εμφανίσεων, κάτι που απέναντι στην Κορέα θα είναι ίσως ένα δύσκολο επίτευγμα.

Οι Νεοζηλανδοί δεν είχαν όρεξη να κάνουν θρίλερ έναν αγώνα που στην ουσία αποτελούσε το καλύτερο δυνατό σενάριο για οποιαδήποτε ομάδα της κορυφαίας οχτάδας. Αντιμετωπίζοντας τον τελευταίο βαθμολογικά Καναδά, ανάμεσα στις ομάδες των προημιτελικών, κουράστηκαν μόλις 4 λεπτά μέχρι να ξεκλειδώσουν την άμυνα των αντιπάλων τους και να πετύχουν 3 tries με ισάριθμα conversions που διαμόρφωσαν το 21-0 του πρώτου ημιχρόνου.

Στην επανάληψη οι All Blacks διατήρησαν το ευρύ προβάδισμα τους μέχρι την εκπνοή, όταν και ο Kay κατάφερε να πετύχει 2 tries για τον Καναδά, που δεδομένου ότι κανένα από τα δύο δεν ακολούθησε κάποιο conversion, δε μπορούσαν να δημιουργήσουν υποψίες κινδύνου για τη Νέα Ζηλανδία.

Μεγάλη αναμέτρηση, αμφίρροπη, με παραδοσιακή και ανερχόμενη δύναμη να συγκρούονται, ήταν αυτή ανάμεσα στη Μεγάλη Βρετανία και τις ΗΠΑ. Στόχος το εισιτήριο που οδηγεί στο κλειστό κλαμπ των μεταλλίων συν έναν, ίσως το πιο επώδυνο παιχνίδι του τουρνουά, εκεί που οι ομάδες προέρχονται από τη "χαλαρότητα" του ομίλου και πρέπει να προσαρμοστούν στο τελεσίδικο αποτέλεσμα του νοκ-άουτ. Αμφότερες οι ομάδες είχαν χάσει το τελευταίο παιχνίδι του ομίλου τους, η μεν Βρετανία με ένα ηχηρό τρόπο από τα Φίτζι, η δε Αμερική στις ...λεπτομέρειες από τη Νότια Αφρική. Όμως η απογευματινή τους συνάντηση είχε άλλο χαρακτήρα, δε χωρούσαν πλέον λάθη για δύο ομάδες που βρέθηκαν στην Ιαπωνία για τη διάκριση.

Αυτοί που ξεκίνησαν καλύτερα ήταν οι Αμερικάνοι. Δεν ξεκίνησαν απλά καλύτερα, αλλά κυριάρχησαν απ'άκρη σ'άκρη του γηπέδου και μαζί και στο σκοράρισμα. Τέτοιο σφυροκόπημα δεν έχει ακουστεί στο Νησί από τότε που η Θάτσερ αποφάσισε να κλείσει τα ορυχεία αφήνοντας αμέτρητες κοινωνικές πληγές στο πέρασμα της. Ωστόσο οι πληγές που άνοιξε η αμερικανική μηχανή στον αγωνιστικό χώρο έπρεπε να κλείσουν σε 10 λεπτά. Τόσα απέμεναν από το 4ο λεπτό της αναμέτρησης, όταν οι ΗΠΑ με 3 tries και ισάριθμα conversions είχαν διαμορφώσει το σκορ 21-0. Οποιαδήποτε μαντεψιά για το αποτέλεσμα θύμιζε εκείνη τη διαφήμιση στοιχήματος με τον... Γαλιλαίο και οι Βρετανοί έπρεπε να ανατρέψουν κοσμοθεωρίες για να πετύχουν το ακατόρθωτο.

Και όμως... από το 6ο λεπτό και μετά τα σφυριά άρχισαν να χτυπάνε ανάποδα, 4 tries χωρίς απάντηση, και το σκορ στο 11ο λεπτό είχε ανατραπεί, το παιχνίδι είχε γυρίσει. Η Μεγάλη Βρετανία έμοιαζε να κλέβει τις εντυπώσεις της ημέρας κάνοντας μία απρόσμενα επική ανατροπή και κερδίζοντας μια τεράστια πρόκριση για να διεκδικήσει τη διάκριση που έχασε στο Ρίο. Πού να ήξεραν βεβαίως τι θα ακολουθούσε λίγα λεπτά αργότερα. Το σίγουρο είναι ότι την όποια επική εμφάνιση άλλου μνηστήρα οι Βρετανοί μπορούσαν να την απολαύσουν ολοκληρώνοντας με νίκη την πιο σημαντική ημέρα του τουρνουά ...μέχρι (στην κυριολεξία) την επόμενη!

Αν υπάρχει μια ομάδα που έχει κλέψει καρδιές στο Τόκυο, αυτή είναι σίγουρα η Αργεντινή. Το πρώτο παιχνίδι της με την Αυστραλία την ξεχώρισε για το απίστευτα ορθολογικό ράγκμπι που παίζει, την εναλλαγή του flair με το pick'n'go, τη γρήγορη αλλαγή κατά πλάτος του γηπέδου, την πίεση μέχρι το αντίπαλο goal line. Το δεύτερο παιχνίδι της ανέδειξε την ομάδα που μπορεί να κοντράρει τους μεγαλύτερους αντιπάλους, όπως τη Νέα Ζηλανδία, ακόμα κι αν στέκεται σε ποιότητα ένα σκαλί χαμηλότερα. Στο τρίτο παιχνίδι της έδειξε ότι όταν έχει ένα στόχο, γίνεται σοβαρή και κυρίαρχη απέναντι σε υποδεέστερους αντιπάλους και δεν επιτρέπει ούτε εκείνο το σκοράρισμα της τιμής που άφησαν να τους ξεφύγει τα φαβορί του ομίλου από την Ωκεανία.

Ωστόσο, στο τέταρτο παιχνίδι η Αργεντινή έγινε συνώνυμο του τραγικού ήρωα, εκείνου που βλέπουμε τη ζωή του να οδεύει προς την καταστροφή, μέσα από τα δικά του ακούσια λάθη, τις λανθασμένες επιλογές τη λανθασμένη στιγμή, που κοστίζουν ακριβά. Σε αντίθεση με τις τραγωδίες όμως, στον προημιτελικό απέναντι στη Νότια Αφρική δε χρειάστηκε να κλάψει κανείς για την Αργεντινή, τουλάχιστον όχι από λύπη. Αυτό που συνέβη το απόγευμα στο στάδιο της Ιαπωνικής πρωτεύουσας δύσκολα βρίσκει προηγούμενο και αποτελεί σενάριο για μια άλλου είδους ταινία, επική και λυρική ταυτόχρονα, με μια υπόκρουση τανγκό.

Η αναμέτρηση των Pumas με τα Blitzboks ξεκίνησε με καλούς οιονούς για τη Νότια Αφρική που πέτυχε try στο πρώτο λεπτό με τον Selvyn Davids. Σαν να μην έφτανε αυτό, ένα μόλις λεπτό αργότερα, ο πανταχού ηγέτης της αλμπισελέστε, Gaston Revol, αντίκρυσε την δίκαια μα και σκληρή κόκκινη κάρτα για τάκλιν πάνω από τον ώμο που έκανε πάνω στον Νοτιοαφρικανό σκόρερ. Το να παίζεις με παίχτη λιγότερο στο ράγκμπι είναι δύσκολο. Κάπως δυσκολότερο είναι να κάνεις το ίδιο στο rugby sevens. Ακόμα πιο δύσκολο είναι να το κάνεις για 13 λεπτά. Αφάνταστα πιο δύσκολο να το κάνεις σε μια μεγάλη διοργάνωση όπως οι Ολυμπιακοί Αγώνες και πόσο μάλλον στην προημιτελική φάση. Ακατόρθωτο μοιάζει - ή μάλλον έμοιαζε - να κάνεις το ίδιο απέναντι στους ασημένιους πρωταθλητές του 2016 και μία από τις ομάδες που πρωταγωνιστούν, τη Νότια Αφρική.

Το παιχνίδι έμοιαζε τελειωμένο, πώς θα μπορούσαν οι 6 Αργεντίνοι να ανατρέψουν τη δυσοίωνη μοίρα τους; Ο Revol στον πάγκο απαρηγόρητος έκλαιγε κάθε στιγμή του παιχνιδιού, ανεξάρτητα από το τι γινόταν στον αγωνιστικό χώρο, θεωρώντας ότι η ενέργεια του έσβησε τις όποιες ελπίδες για το πολυπόθητο μετάλλιο. Όμως οι αρχαίες τραγωδίες έχουν τον από μηχανής θεό, αυτόν που δεν υπολόγισαν οι κοινοί θνητοί. Οι Αργεντινή είχαν έναν θεό - μηχανή, που μακάρι να είναι υγιής στην καριέρα του γιατί θα γράψει ιστορία στο Παγκόσμιο Ράγκμπι. Το θαύμα της φύσης που ακούει στο όνομα Marcos Moneta ήταν ο αποδέκτης των επιθετικών προσπαθειών της ομάδας του και με 2 tries έκανε το σκορ του ημιχρόνου 7-14!

Για πόσο όμως θα μπορούσε να κρατήσει το παραμύθι; Την απάντηση μάλλον μπορούσε να τη δώσει με αυτοπεποίθηση ο Santiago Àlvarez που στο 12ο λεπτό πέτυχε ακόμα ένα try για να δώσει διαφορά ασφαλείας στην ομάδα του. Εκεί είναι που συνήθως οι μικρές ομάδες καταρρέουν, αμέσως μετά την υπέρβαση, που μοιάζει με ύβρι προς τους θεούς. Όμως οι Αργεντίνοι σε εκείνο τον προημιτελικό δεν ήταν κοινή θνητοί, κοίταξαν τους ίδιους τους θεούς στα μάτια, διεκδικώντας αυτό που βάσει απόδοσης τους άξιζε.

Έμεναν 3 λεπτά, που στο sevens μοιάζουν με αιωνιότητα. 3 λεπτά για να δεχτούν λιγότερα από 2 tries. Τελικά η τραγωδία και το θρίλερ δεν είχαν ξεμείνει από σενάριο. Στην πιο επικίνδυνη νοτιοαφρικανική επίθεση, στο 13ο λεπτό, ο Lautaro Bazan Velez έκοψε την προσπάθεια των αντιπάλων του με χαστούκι στη μπάλα που δεν έκανε χάρες, χαρίζοντας το penalty try και αναγκάζοντας την ομάδα του να αντέξει 1 λεπτό με 5 παίχτες μέσα στον αγωνιστικό χώρο.

Δευτερόλεπτα έμεναν για να κερδίσουν οι μικροί, που αποδείχθηκαν πάρα πολύ μεγάλοι, τους μεγάλους. Η πεντάδα των Αργεντινών κράτησε τη μπάλα όσο χρειαζόταν και τελείωσε το παιχνίδι στο 19-14. Το βίντεο του αγώνα πρέπει να είναι στα ράφια των προπονητών του ράγκμπι ή και άλλων αθλημάτων για τις μέρες που προσπαθούν να διδάξουν τη στοχοπροσήλωση. Το ίδιο και στα ράφια των ανθρώπων που ψάχνουν να βρουν το βάθος της μεγάλης αποθήκης που χωράει τα ανθρώπινα ψυχικά αποθέματα. Η αποθέωση ήταν το μικρότερο δώρο ευγνωμοσύνης σ'αυτή την Αργεντίνικη ομάδα που έδινε πάνω και από μαθήματα ράγκμπι, μαθήματα στάσης ζωής, κερδίζοντας ίσως το πιο πολύτιμο και δυσεύρετο βραβείο στη μεγάλη διοργάνωση. Αυτοί οι παίχτες χρειάζονται και ένα μετάλλιο (τουλάχιστον) για να σφραγίσουν πάνω του αυτή την ημερομηνία.

Η τελευταία αναμέτρηση της ημέρας θα έλεγε κανείς ότι δεν ήταν τόσο ένας αγώνας αλλά μία δήλωση. Οι χρυσοί ολυμπιονίκες του Ρίο, μετά το θρίαμβο τους επί των Βρετανών, έδειξαν ότι τα μεγαθήρια όχι μόνο δεν τους τρομάζουν, αλλά δε μπορούν και να τους πλησιάσουν. Με μια εξαιρετική εμφάνιση και το ξεδίπλωμα των εξαιρετικών τεχνικών χαρακτηριστικών τους όσο αφορά την επαφή με τη μπάλα, οι flying Fijians κράτησαν σε όλη την αναμέτρηση ένα ασφαλές προβάδισμα, φτάνοντας στη νίκη με το ευρύ 19-0 που τους φέρνει ως απόλυτο φαβορί και πάλι, μετά από 5 χρόνια, στα ημιτελικά της κορυφαίας αθλητικής διοργάνωσης του πλανήτη.