Σηκώνει αυλαία το 122ο Six Nations Championship!

Το βόρειο ημισφαίριο κάθε χρόνο περιμένει το Φλεβάρη, το μήνα που σηματοδοτείται από την έναρξη του κορυφαίου και ίσως ιστορικότερου θεσμού του ράγκμπι. Στις 6 χώρες που οι ομάδες τους αγωνίζονται στην κορυφαία διοργάνωση, δίνεται το σύνθημα για την έναρξη μιας μεγάλης γιορτής, με τα απολύτως απαραίτητα, όπως το άφθονο αλκοόλ και η ψυχική μέθεξη που το ακολουθεί, να συνοδεύουν το αγωνιστικό πρόγραμμα. Η Ευρώπη έχει βάλει ξανά τα γιορτινά της και λίγους μήνες μετά από ένα καταπληκτικό Παγκόσμιο Κύπελλο, ετοιμάζεται να ζήσει ένα ιδιαίτερο Six Nations.

Είναι σίγουρα ιδιαίτερο το φετινό Six Nations, μόνο και μόνο αν σκεφτεί κανείς αρχικά την “αρνητική” χροιά που του δίνει η πρόσφατη “αναβάθμισή” του σε θεσμό για την 5η θέση στον κόσμο! Μετά από την απόλυτη κυριαρχία των 4 μεγάλων χωρών του νότου στο Παγκόσμιο Κύπελλο, οι χώρες που γέννησαν, ανέπτυξαν και διέδωσαν το άθλημα, θέλουν να ξαναβρουν τη χαμένη αίγλη τους και να προετοιμάσουν τις ομάδες εκείνες που θα διεκδικήσουν αρχικά την κορυφή του Βορρά και αργότερα, σε 4 περίπου χρόνια και την κορυφή του κόσμου.

Όπως συμβαίνει μετά από κάθε χρονιά Παγκοσμίου Κυπέλλου οι ομάδες εμφανίζονται αρκετά ανανεωμένες και ίσως αυτό είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία της φετινής διοργάνωσης. Φέτος ξεκινάει για όλους μια πορεία 4 χρόνων που πρέπει να χτιστούν τα νέα σύνολα, με νέα φιλοσοφία, νέους παίχτες και αρκετούς νέους προπονητές, με ορίζοντα το 2019, τότε που θα αναμετρηθούν με τους “μεγάλους των αντιπόδων”. Η αλήθεια είναι, ότι όπως μέχρι στιγμής έχει δείξει η ιστορική εμπειρία, η πορεία αυτών των ομάδων φαίνεται από νωρίς. Για παράδειγμα, η Γαλλία ποτέ δε συνήλθε από το στραπάτσο του 2012, η Αγγλία δεν κατάφερε ποτέ να κερδίσει τους κακούς της δαίμονες και έτσι έχασε και την πρόκριση στα προημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου, η Ιταλία δεν έκανε το μπαμ από την αρχή, η Σκωτία παρέμεινε προβληματική, ενώ σε Ευρώπη αλλά και παγκοσμίως τελικά, τα τελευταία χρόνια ξεχώρισαν οι ομάδες της Ιρλανδίας και της Ουαλίας, που είχαν κερδίσει και τις προηγούμενες 4 διοργανώσεις.

Έτσι, εύκολα καταλαβαίνει κανείς ότι η πρώτη χρονιά δεν είναι μια χρονιά “υπομονής”, αλλά ουσιαστικά μια χρονιά “δείκτης” του τι δρόμο πρόκειται να ακολουθήσει η κάθε ομάδα την επόμενη τετραετία, βάσει του πλάνου που έχει ορίσει ο κάθε ομοσπονδιακός τεχνικός. Γι’ αυτό και είναι ιδιαίτερα σημαντικό το τουρνουά του 2016, γιατί θα δώσει πολύτιμα στοιχεία για το πώς θα διαμορφωθού οι ισορροπίες στο ράγκμπι του βορείου ημισφαιρίου για το επόμενο διάστημα. Αυτός είναι ένας λόγος παραπάνω όχι απλά να το ζήσει κανείς, αλλά να το προσέξει και ιδιαίτερα.

Οι ομάδες

ΙΡΛΑΝΔΙΑ

Η ομάδα του Joe Schmidt, που κατέκτησε στο νήμα κυριολεκτικά από τους αιώνιους εχθρούς, Άγγλους, τα τελευταία 2 Six Nations, έχει σκοπό να διατηρήσει τα σκήπτρα της. Απ’ ότι φαίνεται οι δυσκολίες που θα αντιμετωπίσει θα έχουν να κάνουν κυρίως με το βαθμό στον οποίο θα μπορέσει να ανανεωθεί με το ίδιο ταλέντο που είχε μια φουρνιά έμπειρων παιχτών, που πλέον όμως κρεμάνε τα παππούτσια τους. Οι O’Driscoll, O’Connell και η παρέα τους δε θα βρίσκονται αυτή την τετραετία στο Landsdowne Road για να σπρώξουν το τριφύλλι προς την κορυφή και το ιρλανδικό ράγκμπι, λόγω της εξέλιξης του επαγγελματισμού, έχει χάσει πολλή από την εγχώρια δυναμική του. Υπάρχει η μαγική λύση ώστε η ομάδα των 4 περήφανων επαρχιών (σσ. the four proud provinces) να ξαναφτάσει στην κορυφή; Ο Joe Schmidt θα πρέπει να αποδείξει ότι μπορεί να τη βρει και να την εφαρμόσει.

ΑΓΓΛΙΑ

Η Αγγλία είναι η ομάδα που ενώ τα 4 τελευταία χρόνια έκανε μόλις 4 ήττες στο Six Nations, κατάφερε να χάσει και τις 4 διοργανώσεις, τερματίζοντας 2η, τις 3 τελευταίες χρονιές μάλιστα σε ισοβαθμία! Ωστόσο, η κακοδαιμονία των επινοητών του αθλήματος στον ευρωπαϊκό θεσμό έδωσε τη θέση της στην πιο ντροπιαστική εμφάνιση των Άγγλων σε Παγκόσμιο Κύπελλο, μάλιστα μέσα στο ίδιο τους το σπίτι. Το σοκ αυτό δεν έμεινε αναπάντητο και πλέον με νέο προπονητή τον Αυστραλό Eddie Jones, που εντυπωσίασε με τους Ιάπωνες πριν λίγους μήνες, ξεκινάει το χτίσιμο μιας ομάδας σε ένα έδαφος που το χρήμα ρέει άφθονο για το ράγκμπι και υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για να φτιαχτεί και μια πολύ δυνατή εθνική. Η ομάδα που όλοι αγαπάνε να μισούν, είναι το μεγάλο ερωτηματικό στη φετινή διοργάνωση, με την πλειάδα των αστέρων της αλλά και την πρόσφατη τραγωδία που τη βαραίνει.

ΟΥΑΛΙΑ

Οι Ουαλοί, αν και φαίνεται συνεχώς ότι οι μέρες χάριτος γι’ αυτούς τελειώνουν, με το εντόπιο διασυλλογικό ράγκμπι να περνάει τρομερή κρίση, καταφέρνουν πάντα να έχουν ένα πολύ αξιόλογο και αξιόμαχο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα. Με μια φουρνιά παιχτών που έχει μπροστά της κάμποσα χρόνια ώστε να κρατήσει ένα γερό κορμό, η ομάδα που κέρδισε το Γκραν Σλαμ του 2012 και τον τίτλο του 2013, μετά από μια αρκετά αξιοπρεπή εμφάνιση στο Παγκόσμιο Κύπελλο, ίσως την καλύτερη για ομάδα του βορείου ημισφαιρίου, είναι ξανά εδώ για να διεκδικήσει κάτι που ίσως θα μπορούσε να ονομαστεί και έκπληξη, δηλαδή να κερδίσει ξανά το μεγάλο τίτλο του Six Nations. Οι Ουαλοί αποτελούν ένα έθνος που ζει και αναπνέει για το ράγκμπι και μόνο για το ράγκμπι και ίσως αυτή είναι και η μεγάλη τους δύναμη, πριν τα πετροδόλαρα τους στρέψουν σε άλλα αθλήματα και αρχίσουν κι αυτοί να “βλέπουν κύκλους”. Σίγουρα, αυτό που όλοι περιμένουν για να τσουγκρίσουν τα μπυροπότηρα και σε αυτή τη διοργάνωση, είναι η ιδιότυπη “Biggarena” που έχει περάσει πλέον στους θρύλους του αθλήματος.

ΓΑΛΛΙΑ

Η μεγάλη απογοήτευση των τελευταίων χρόνων, που από τη 2η θέση στον κόσμο, το 2011, γνώρισε ταπεινωτικές ήττες τα επόμενα 4 χρόνια, σπάζοντας τα πιο αρνητικά ρεκόρ στην ιστορία της, έχει σκοπό να βάλει και πάλι μπρος και να εμφανίσει μια ομάδα αντίστοιχη ενός τίτλου που ακόμα κατέχει, αυτή της κατόχου των περισσότερων Six Nations, από τότε που ονομάστηκε έτσι ο θεσμός, το 2000. Με νέο τεχνικό τον πιο πετυχημένο προπονητή σε διασυλλογικό επίπεδο στην Ευρώπη, τον Guy Noves, που άφησε μετά από 20 χρόνια την Toulouse για να αναλάβει τα ινία του εθνικού αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος, καθώς και το ταλέντο να ξεχειλίζει, η φετινή Γαλλία συγκεντρώνει σίγουρα το ενδιαφέρον αλλά και την προσμονή πάρα πολλών που επιθυμούν ένα μεγάλο μέγεθος στο παγκόσμιο ράγκμπι να ξανασταθεί στα πόδια του.

ΣΚΩΤΙΑ

Η Σκωτία κόντευε να εξαφανιστεί ως μέγεθος από τον παγκόσμιο χάρτη του ράγκμπι και η πορεία αυτή ανετράπη χάρη στην εμφάνιση του ομοσπονδιακού τεχνικού Vern Cotter, που άρχισε από πέρσι να συμμαζεύει τα ασυμμάζευτα. Το άθλιο σύνολο του 2014 έγινε μια συγκροτημένη ομάδα το 2015, που παρήγαγε ένα αρκετά συμπαθητικό θέαμα. Πλέον, μένει να αποδειχτεί αν η ομάδα που έκανε κάποια ποιοτικά βήματα το προηγούμενο διάστημα, μπορεί και να διεκδικήσει κάτι παραπάνω από τους ισχυρότερους αντιπάλους της. Μια καλή αρχή, πάντως, σίγουρα θα είναι η πρεμιέρα, μέσα στο Murrayfield, με αντίπαλο την ιστορική αντίπαλο, Αγγλία, από την οποία είχε γνωρίσει ταπεινωτική ήττα πριν 2 χρόνια.

ΙΤΑΛΙΑ

Η Ιταλία από το 2000, που συμμετέχει στο θεσμό, στόχο έχει σταθερά να αποφύγει το wooden spoon, δηλαδή το “βραβείο της τελευταίας θέσης”. Όμως αυτό δε μπορεί να είναι κίνητρο για την ανάπτυξη μιας εθνικής ομάδας που θα βρει το στυλ της και την ταυτότητά της, αγωνιζόμενη απέναντι σε αντιπάλους με μεγαλύτερη παράδοση στο άθλημα. Ο Jacques Brunel έχει φτιάξει ένα σύνολο που αν και παρήγαγε κάποιες φωτοβολίδες, δεν κατάφερε να εντυπωσιάσει με τη διάρκεια της απόδοσής του, έχοντας υποστεί μάλιστα μερικές πολύ βαριές ήττες. Με μια φουρνιά μεγάλων παιχτών, με εμβληματικό τον αρχηγό Sergio Parisse να αποχωρεί στα επόμενα χρόνια, σίγουρα οι Ιταλοί χρειάζονται μια έκρηξη ποιότητας και λύσεις που θα τους οδηγήσουν στο να φτιάξουν κάτι πραγματικά αξιόμαχο, καλύτερα από τα 16 χρόνια “χάριτος” που προηγήθηκαν στην κορυφαία διοργάνωση.

Το πρόγραμμα

Το Six Nations του 2016 ξεκινάει το Σάββατο 6 Φεβρουαρίου και ολοκληρώνεται το Σάββατο 19 Μαρτίου. Αναλυτικά, το πρόγραμμα έχει ως εξής:

		Α	Ν	Ι	Η	ΠΥ	ΠΚ	Δ	ΤΥ	ΜΠ	Βαθμοί
1	Γαλλία	3	3	0	0	150	25	+125	19	1	13
2	Νέα Ζηλανδία	3	2	0	1	180	47	+133	27	2	10
3	Ιταλία	3	2	0	1	107	121	-14	14	2	10
4	Ουρουγουάη	3	1	0	2	65	91	-26	9	1	5
5	Ναμίμπια	3	0	0	4	37	255	-218	3	0	0

		Α	Ν	Ι	Η	ΠΥ	ΠΚ	Δ	ΤΥ	ΜΠ	Βαθμοί
1	Ιρλανδία	3	3	0	0	154	32	+122	21	2	14
2	Νότια Αφρική	3	2	0	1	102	16	+186	15	2	10
3	Σκωτία	3	2	0	1	132	35	+97	19	2	10
4	Τόνγκα	2	0	0	2	33	104	-71	3	0	0
5	Ρουμανία	3	0	0	3	8	242	-234	1	0	0

		Α	Ν	Ι	Η	ΠΥ	ΠΚ	Δ	ΤΥ	ΜΠ	Βαθμοί
1	Ουαλία	3	3	0	0	100	40	+60	11	2	14
2	Φίτζι	2	2	0	1	65	59	+6	7	2	10
3	Αυστραλία	3	1	0	2	56	77	-21	6	2	6
4	Γεωργία	3	0	1	2	45	70	-25	4	1	3
5	Πορτογαλία	2	0	1	1	26	46	-20	3	0	2

		Α	Ν	Ι	Η	ΠΥ	ΠΚ	Δ	ΤΥ	ΜΠ	Βαθμοί
1	Αγγλία	3	3	0	0	132	22	+110	15	2	14
2	Αργεντινή	3	2	0	1	88	42	+46	10	1	9
3	Ιαπωνία	3	2	0	1	82	68	+14	9	1	9
4	Σαμόα	3	1	0	2	53	57	+18	9	2	6
5	Χιλή	4	0	0	4	27	215	-188	4	0	0

Παρασκευή 8 Σεπτεμβρίου	22:15	Γαλλία - Νέα Ζηλανδία	27-13	Stade de France, Saint-Denis	Σύνοψη
Σάββατο 9 Σεπτεμβρίου	14:00	Ιταλία - Ναμίμπια	52-8	Stade Geoffroy-Guichard, Saint-Étienne
Πέμπτη 14 Σεπτεμβρίου	22:00	Γαλλία - Ουρουγουάη	27-12	Stade Pierre-Mauroy, Lille
Παρασκευή 15 Σεπτεμβρίου	22:00	Νέα Ζηλανδία - Ναμίμπια	71-3	Stadium de Toulouse, Toulouse
Τετάρτη 20 Σεπτεμβρίου	18:45	Ιταλία - Ουρουγουάη	38-17	Stade de Nice, Nice
Πέμπτη 21 Σεπτεμβρίου	22:00	Γαλλία - Ναμίμπια	96-0	Stade de Marseille, Marseille
Τετάρτη 27 Σεπτεμβρίου	18:45	Ουρουγουάη - Ναμίμπια	36-26	OL Stadium, Lyon
Παρασκευή 29 Σεπτεμβρίου	22:00	Νέα Ζηλανδία - Ιταλία	96-17	OL Stadium, Lyon
Πέμπτη 5 Οκτωβρίου	22:00	Νέα Ζηλανδία - Ουρουγουάη		OL Stadium, Lyon
Παρασκευή 6 Οκτωρβίου	22:00	Γαλλία - Ιταλία		OL Stadium, Lyon