Η Ιρλανδία, με πρωταγωνιστή τον Johnny Sexton που επέστρεψε στην ενεργό δράση μετά από περίπου 3 μήνες, καθώς είχε υποστεί εγκεφαλική διάσειση κατά τη διάρκεια των International Tests του Νοέμβρη, κατάφερε να συνεχίσει με νίκη και στη δεύτερη αγωνιστική του Six Nations, κερδίζοντας την καλά διαβασμένη Γαλλία, του Philippe Saint-André και να δημιουργήσει μια μικρή ανατροπή στο ιστορικό των αναμετρήσεων απέναντι στους bleus.
Μιλώντας γι’αυτή την παράδοση των αναμετρήσεων, μετά το συγκεκριμένο παιχνίδι σε συνολικά 93 αγώνες από το 1909, η Γαλλία μετράει 55 νίκες, η Ιρλανδία 31, ενώ 7 παιχνίδια έχουν λήξει ισόπαλα. Μάλιστα υπήρχαν περίοδοι, όπως αυτή από το 1984 ως το 1999, που οι Ιρλανδοί δεν είχαν γνωρίσει τη γεύση της νίκης απέναντι στη γαλλική ομάδα. Πάντως, αυτή η παράδοση που ήθελε τους Γάλλους να είναι φαβορί στις αναμετρήσεις με τη χώρα του Έιρε, κρατούσε καλά και την προηγούμενη δεκαετία, με τους Bleus να έχουν γνωρίσει μόλις μία ήττα, το 2009, σε διάστημα 10 χρόνων. Παρ’ όλα αυτά, η παρουσία του Saint André στην τεχνική ηγεσία της Γαλλίας έχει πετύχει και αυτό το αρνητικό ρεκόρ, μιας και είναι ο πρώτος προπονητής στην πρόσφατη ιστορία της Γαλλίας, δηλαδή μετά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο, που δεν έχει καταφέρει να κερδίσει τους Ιρλανδούς, μετρώντας 2 ήττες και 2 ισοπαλίες.
Αυτή η τροπή της παράδοσης, ωστόσο, δεν έχει μόνο πρεστίζ. Είναι πολύ ουσιώδης τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, 7 μήνες πριν την έναρξη του Παγκοσμίου Κυπέλλου, στο οποίο οι δύο ομάδες θα βρεθούν να διεκδικούν την πρόκριση στα ημιτελικά από τον ίδιο όμιλο. Οι Ιρλανδοί, που έχουν καταφέρει να ανεβάσουν το επίπεδό τους σε σημείο τέτοιο που να κοντράρουν στα ίσα τις κορυφαίες ομάδες της Νέας Ζηλανδίας και της Νότιας Αφρικής, δείχνουν να έχουν το πάνω χέρι και σε σχέση με ακόμα έναν παραδοσιακό αντίπαλο από την Ευρώπη, κάτι εξαιρετικά χρήσιμο στη μεγάλη μάχη της κορυφαίας διοργάνωσης του ράγκμπι.
Όσο αφορά τη φετινή διοργάνωση του Six Nations, η Ιρλανδία παρέμεινε αήττητη μετά από 2 αγωνιστικές και όλα δείχνουν ότι το παιχνίδι απέναντι στην Αγγλία, την 1η του Μάρτη, θα είναι εξαιρετικά κρίσιμο για την ανάδειξη του φετινού πρωταθλητή, ενός τίτλου που κρατούν οι Ιρλανδοί από την περσινή σεζόν.
Η ανάλυση…
Παρά το γεγονός ότι η Γαλλία ήταν εμφανώς κατώτερη των απαιτήσεων, προκειμένου να φύγει με μια μεγάλη νίκη από το Aviva Stadium, παρά το γεγονός ότι οι αδυναμίες ανάπτυξης ενός συγκεκριμένου επιθετικού σχεδίου ήταν ακόμα μια φορά τεράστιες, όπως και στον αγώνα με τη Σκωτία, μια βδομάδα νωρίτερα, ο Saint-André έδειξε ότι ήξερε καλά ποια όπλα έπρεπε να χρησιμοποιήσει προκειμένου να “κλέψει” ένα πολύτιμο αποτέλεσμα από μια πολύ δύσκολη έδρα.
Οι Γάλλοι, που προφανώς μέσα σε μια βδομάδα δεν προλάβαιναν να κάνουν θαύματα στη λειτουργία των three-quarters, έπαιξαν το παιχνίδι στο δυνατό τους σημείο, δηλαδή στη δύναμη, στις κατα μέτωπο συγκρούσης και την καλή αλληλοκάλυψη των forwards. Λεπτομέρεια; αυτό ακριβώς είναι και ένα πολύ δυνατό σημείο της Ιρλανδικής ομάδας, που όμως έχει και μια λειτουργία στους three-quarters, με πολύ χαρισματικούς παίχτες στα halves, ικανή να αποδιοργανώσει κάθε αντίπαλη άμυνα, αλλά και να δώσει χρήσιμες λύσεις στη δική της αμυντική λειτουργία.
Αυτό που ίσως περίμενε ο Saint-André ήταν να καταφέρει να χτυπήσει τη λειτουργία των Ιρλανδών three-quarters με τη δύναμη των δικών του παιχτών. Γι’ αυτό σε πολύ μεγάλο βαθμό η στρατηγική της Γαλλίας συγκεντρωνόταν στην αρχή “η μπάλα στον Bastareaud”, ο οποίος φυσικά είχε τη δυνατότητα να λάμψει στο συγκεκριμένο παιχνίδι, διαλύοντας αλλεπάλληλες φορές τους κατά πολύ μικρότερους σε διάπλαση αντιπάλους του.
Ωστόσο, αυτό που δε μπόρεσε είτε να προβλέψει, είτε να αντιμετωπίσει ο Saint-André, ήταν η εκπληκτική παρουσία του Sexton, που έδωσε πάρα πολλές λύσεις στην Ιρλανδική ομάδα, συνέδεσε με καταπληκτικό τρόπο το παιχνίδι των forwards με την ανάπτυξη των backs και φυσικά ήταν για μια ακόμα φορά εκπληκτικός στην εκτέλεση των penalty kicks, που ουσιαστικά έδωσαν τη νίκη στην ομάδα του.
Γενικό συμπέρασμα είναι ότι η Γαλλία αν και είχε σωστό προσανατολισμό για το πώς θα μπορέσει να διεκδικήσει αυτό το παιχνίδι, έπεσε πάνω σε μια Ιρλανδία που εκτός από το γεγονός ότι είναι πολύ φορμαρισμένη, έχει αναπτύξει λύσεις σε κάθε στοιχείο του παιχνιδιού και μπορεί να παίρνει υπέρ της τις λεπτομέρειες (βλ. penalties) που δίνουν σημαντικές νίκες σε τέτοια κρίσιμα παιχνίδια.
Το φιλμ του αγώνα…
Το πρώτο ημίχρονο ήταν μια μαραθώνια προσπάθεια των Ιρλανδών να φτάσουν στην πηγή, δηλαδή στη goal-line των Γάλλων, και να πετύχουν το πρώτο τους try στον αγώνα, την ίδια στιγμή που οι Bleus προσπαθούσαν να πετύχουν την καλύτερη αμυντική λειτουργία ώστε να αποτρέψουν τους πολλούς συνδιασμούς που έχει δουλέψει η ιρλανδική ομάδα.
Η κατάσταση αυτή, που έδωσε στους Ιρλανδούς το 62% της κατοχής και το 65% του παιχνιδιού στο γαλλικό μισό του γηπέδου, ήταν φυσιολογικό ότι θα δημιουργούσε τα αντίστοιχα ρήγματα στη γαλλική άμυνα, που υπέπεσε σε 4 penalties. Ακόμα κι αν αυτά δε βρίσκονταν πάντα σε ευνοϊκή θέση, ο Sexton απέδειξε ότι έχει επιστρέψει δριμήτερος στους αγωνιστικούς χώρους, ευστοχώντας σχεδόν από παντού.
Την ίδια στιγμή, ο Camille Lopez, μια βδομάδα μετά την θετικότατη παρουσία του στο παιχνίδι με τη Σκωτία, κατάφερε να πετύχει 2 penalties από απόσταση περίπου 40 μέτρων, κρατώντας τους Γάλλους στο παιχνίδι και το αποτέλεσμα του ημιχρόνου στο “διαχειρίσιμο” 12-6.
Με το ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου, το πρώτο γεγονός που θα μπορούσε να δώσει έναν “αέρα” στους Γάλλους για να διεκδικήσουν κάτι καλύτερο από το πρώτο μέρος, ήταν ο τραυματισμός του “δαίμονα” Sexton, που αποχώρησε μετά από σκληρή σύγκρουση, στην κυριολεξία μετωπική, με τον προσωπικό του φύλακα, ποιον άλλον; τον Matthieu Bastareaud. Ωστόσο, ο Ian Madigan, κατά το χρονικό διάστημα που έπρεπε να αντικαταστήση τον βασικό fly-half της Ιρλανδίας, δεν τα κατάφερε λιγότερο καλά, πετυχαίνοντας ένα penalty στο 50ο λεπτό.
Ωστόσο, στην επανάληψη, οι Γάλλοι, αν και κυριάρχησαν στο παιχνίδι της δύναμης, δε μπόρεσαν να ασκήσουν συνεχόμενη πίεση, καθώς στο 52ο λεπτό, ο Pascal Papé έδωσε μια γονατιά στην πλάτη του Jamie Heaslip, με αποτέλεσμα να δεχθεί την κίτρινη κάρτα και να αποχωρήσει για ένα κρίσιμο 10λεπτο.
Στο δεκάλεπτο αυτό, οι Γάλλοι συνέχισαν να προσπαθούν ουσιαστικά να κουράσουν τους Ιρλανδούς, καταφαίρνοντας μάλιστα να κερδίσουν penalty σε scrum που το pack τους αποτελούνταν από 7 παίχτες! Αλλά αυτό δεν ήταν ικανό για να τους φέρει κάτι παραπάνω όσο αφορά το σκοράρισμα, όσο η γραμμή των three-quarters δε δούλευε αποδοτικά.
Ωστόσο, ακόμα ένα γεγονός ήρθε να προστεθεί στην τύχη της Γαλλίας, προκειμένου να πλησιάσει εκ νέου στο σκορ. Στο 60ο λεπτό, ο Rory Best, hooker της Ιρλανδίας, αποφάσισε να σταματήσει με κεφαλοκλείδωμα την επέλαση του Rory Kockott, με αποτέλεσμα να αντικρίσει κι εκείνος με τη σειρά του την κίτρινη κάρτα και να αφήσει τους Ιρλανδούς με αριθμητικό μειονέκτημα σε ένα κρίσιμο δεκάλεπτο.
Ο Camille Lopez, ωστόσο, δε μπόρεσε άμεσα να εκμεταλλευτεί αυτή τη συγκυρία και να φέρει την ομάδα του και πάλι σε θέση να διεκδικεί το παιχνίδι, αστοχώντας στο penalty που ακολούθησε. Αυτός που ανέλαβε δράση σ’εκείνο το σημείο ήταν ο Saint-André, που δικαιώθηκε για την αλλαγή που έκανε τη στιγμή που έπρεπε ο Papé να επιστρέψει στον αγωνιστικό χώρο και αν’αυτού έριξε στη μάχη τον Romain Taofifenua, ενώ λίγα λεπτά αργότερα τη θέση του Kοckott πήρε ο Morgan Parra.
Οι Γάλλοι ήδη από το 60 είχαν αρχίσει να μεταμορφώνονται και να κυριαρχούν στο γήπεδο, με τη λειτουργία τους στους three-quarters να παρουσιάζει επίσης βελτίωση απέναντι στους προφανώς λιγότερο φρέσκους (και λιγότερους) Ιρλανδούς. Παρ’ όλα αυτά το αποτέλεσμα όχι μόνο δεν ερχόταν, αλλά ο Sexton στο 67ο λεπτό πέτυχε ακόμα ένα penalty για την Ιρλανδία.
Αυτή η γαλλική υπεροχή στο 70ο λεπτό, λίγο πριν την εκπνοή του χρόνου κατά τον οποίο οι Γάλλοι είχαν αριθμητική υπεροχή, όταν οι Bleus σε μια υποδειγματική επίθεση βρέθηκαν με τον παίχτη παραπάνω μεταφέροντας τη μπάλα σε όλο το πλάτος του γηπέδου και η χρυσή αλλαγή, ο Taofifenua, πέτυχε το try. Ωστόσο ο Lopez για μια ακόμα φορά ήταν άστοχος, με αποτέλεσμα η διαφορά να συνεχίσει να περιέχει την απαραίτητη ασφάλεια για τους γηπεδούχους.
Με το αποτέλεσμα αυτό η κατάσταση στο φετινό Six Nations δείχνει να καθαρίζει ακόμα περισσότερο, προσεγγίζοντας αυτό που πολλοί περίμεναν, δηλαδή μια μονομαχία για τον τίτλο μεταξύ της Αγγλίας και της Ιρλανδίας, με το μεταξύ τους παιχνίδι να διεξάγεται στο Δουβλίνο.
Ωστόσο, η Γαλλία σίγουρα έχει να παίξει πολύ σημαντικό ρόλο στις ισορροπίες που τελικά θα διαμορφωθούν, καθώς το γεγονός ότι οι Ιρλανδοί έχουν ακόμα 2 αγώνες εκτός έδρας, αλλά και το ότι το τελευταίο παιχνίδι της διοργάνωσης θα βρει τους Bleus να διεκδικούν μια τεράστια νίκη γοήτρου στο Twickenham, μπορεί να αφήσει έστω κάποιες μικρές πιθανότητες για εκπλήξεις.
Be First to Comment