Με μία ανακοίνωση βόμβα, το πρωί της Δευτέρας 13 Μάρτη, που την ακολούθησε μια κοινή συνέντευξη τύπου των δύο προέδρων, η Racing 92 και η Stade Français, τα δύο ιστορικότερα σωματεία του γαλλικού ράγκμπι, ανακοίνωσαν τη συγχώνευσή τους από την προσεχή σεζόν. Τεράστιο κύμα αντιδράσεων προφανώς ακολούθησε την ξαφνική αυτή ανακοίνωση και φυσικά πρόκειται για ένα θέμα που αγγίζει όχι μόνο την ιστορία και την ηθική του επαγγελματικού ράγκμπι στη Γαλλία, αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο.
Το ιστορικό πλαίσιο
Για όσους δε γνωρίζουν, η Racing Club de France και η Stade Français είναι δύο αθλητικοί σύλλογοι που ιδρύθηκαν στα τέλη του 19ου αιώνα, αποτελώντας το πρότυπο του αθλητικού συλλόγου στη Γαλλία και αντιστοίχως σε άλλες χώρες, όπως συμβαίνει και στην Ελλάδα. Η Racing Club de France ιδρύθηκε το 1882 και η Stade Français ένα χρόνο αργότερα, το 1883. Στην υπεραιωνόβια ιστορία τους, το σημαντικότερο άθλημα το οποίο τιμούσε τα χρώματά τους ήταν το ράγκμπι. Πρόκειται για τις αντιπάλους του πρώτου στην ιστορία τελικού του γαλλικού πρωταθλήματος, στις 20 Μάρτη του 1892, που διηύθυνε ως διαιτητής ο ίδιος ο Pierre de Coubertin και η Racing κέρδισε με σκορ 4-3. Την επόμενη χρονιά, το 1893, το γαλλικό πρωτάθλημα, τον αρχαιότερο διασυλλογικό θεσμό στο ράγκμπι, κατέκτησε η Stade Français.
Η Stade Français, ομάδα του Παρισιού, μετά τα πρώτα πρωταθλήματα στα τέλη του 19ου και αρχές του 20ου αιώνα, είχε πέσει σιγά σιγά στην αφάνεια, μέχρι να ξανανατείλει μετά το 1990. Αποτελώντας την ομάδα ορόσημο της γαλλικής πρωτεύουσας, μάζεψε πληθώρα τίτλων, δημιουργώντας μια παράδοση αιώνιου εχθρού απέναντι στην υπερδύναμη του γαλλικού ράγκμπι, την Toulouse. Συνολικά, μέχρι το 2015, όταν και κατέκτησε τον τελευταίο τίτλο της, η Stade Français έχει κερδίσει 14 πρωταθλήματα Γαλλίας, όντας πίσω μόνο από την Toulouse, που έχει 17 κατακτήσεις.
Πριν 3 χρόνια, η Stade Français μπήκε στο νέο της γήπεδο, το ανακαινισμένο Jean Bouin. Η ανοικοδόμηση του γηπέδου άλλαξε τη χρήση του, καθώς αφαιρέθηκε ο στίβος που υπήρχε γύρω από το τεραίν, ενώ χρηματοδοτήθηκε κατά 100% από δημόσιο χρήμα. Η αλλαγή χρήσης του σταδίου είχε επιφέρει μεγάλες αντιδράσεις, καθώς πολλοί σύλλογοι και αθλητές που χρησιμοποιούσαν το προηγούμενο στάδιο ουσιαστικά εκδιώχθηκαν.
Από την άλλη η Racing, πρώτη πρωταθλήτρια στην ιστορία, έγραψε τη δική της παράδοση τα χρόνια της δεκαετίας του 1980 που κατέληξαν στην κατάκτηση του πρωταθλήματος του 1990. Με χρονιά ορόσημο το 1987, την ίδρυση του Eden Park (αρχικά Pub, στη συνέχεια μάρκα ρούχων ράγκμπι και ιδιοκτήτρια εταιρία της Racing) έβαλε το δικό της χρώμα και σφραγίδα στην κουλτούρα του αθλήματος. Τα ροζ παπιόν και η σαμπάνια, τα μπλέιζερ των τελικών του 1987 και 1990 θα είναι πάντα αναμνήσεις για να τα θυμίζουν.
Όμως, με την είσοδο του επαγγελματισμού, ο Όμιλος δε μπορούσε να ακολουθήσει τα νέα οικονομικά δεδομένα, με αποτέλεσμα να μαραζώνει. Το 2006, μάλιστα, ο Δήμος του Παρισιού, την ίδια στιγμή που αποφάσιζε την ανοικοδόμηση του Jean Bouin, έπαιρνε από τη Racing την ιστορική της έδρα, το “σπίτι” του ομίλου στο 16ο διαμέρισμα, όπου φιλοξενούνταν πολλά σπορ που έκαναν τη Racing τον πιο πετυχημένο σύλλογο στην Ευρώπη.
Για να καταλάβει κανείς το μέγεθος, αρκεί να πούμε ότι μέχρι τότε, η Racing Club de France, μετρούσε σε μια σειρά αθλημάτων 93 ολυμπιακά μετάλλια, 53 τίτλους Παγκόσμιου Πρωταθλητή, 30 Ευρωπαϊκά Κύπελλα, 115 τίτλους Πρωταθλητή Ευρώπης και πάνω από 1000 εγχώριους γαλλικούς τίτλους. Τέτοιος σύλλογος δεν υπάρχει στον κόσμο. Τελεία.
Την ομάδα από την αφάνεια έσωσε ο Jacky Lorenzetti και η συγχώνευση με την (σαφώς πιο άσημη) US Metro, με αποτέλεσμα τη δημιουργία της Metro Racing που έγινε Racing Metro και έπειτα Racing για να κατακτήσει το τελευταίο πρωτάθλημα το 2016.
Το μέγεθος της ιστορικής συγκυρίας
Όπως εύκολα καταλαβαίνει κανείς, δε συγχωνεύονται απλά δύο ομάδες για να μπορέσουν να επιβιώσουν. Συγχωνεύονται δύο όμιλοι που αφενός είναι αιώνιοι αντίπαλοι, αφετέρου έχουν μια τεράστια ιστορία, περισσότερων από 130 χρόνων και τεράστιες επιτυχίες, όντας μάλιστα οι δύο πρώτες και οι δύο πιο πρόσφατες πρωταθλήτριες ομάδες Γαλλίας.
Στον επαγγελματικό αθλητισμό, όπως φαίνεται, κάποιος που έχει λεφτά μπορεί να φέρεται σε μια τέτοια ιστορική-κοινωνική οντότητα σαν να πρόκειται για κατασκευαστική εταιρία (η ενασχόληση του προέδρου της Stade Français) ή εταιρία ακινήτων (η ενασχόληση του προέδρου της Racing).
Είναι βέβαια πολύ δύσκολο να καταλάβει κανείς πού σταματάει η ηθική και πού πρέπει να μπαίνουν εμπόδια στην ασυδωσία ανθρώπων που επειδή έχουν λεφτά νομίζουν ότι ο αθλητισμός τους ανήκει. Είναι ίσως δύσκολο να υπάρχει αθλητισμός, όταν διοικείται από ανθρώπους επειδή απλά έχουν λεφτά. Αυτό είναι μια κατάρα που δεν αφορά μόνο τον αθλητισμό, προέρχεται από το οικονομικό σύστημα και προφανώς καταβροχθίζει το αίσθημα κάθε αγνού φιλάθλου, αφού του έχει καταβροχθίσει και όλη την υπόλοιπη ζωή.
Τα στοιχεία και τα επιχειρήματα της συγχώνευσης
Οι δύο ομάδες ενώνονται δημιουργώντας έναν σύλλογο που αν μη τι άλλο, έχει σκοπό να είναι ένα τέρας, ένα υπερμέγεθος στο ευρωπαϊκό ράγκμπι. Έχοντας το μεγαλύτερο κοινό, ολόκληρη την πρωτεύουσα και τα προάστια, καθώς και μια εκπληκτική σειρά υποδομών για ανάπτυξη νέων παιχτών, θα είναι το πλουσιότερο κλαμπ στο βόρειο ημισφαίριο.
Προσεχώς (Οκτώβρης 2017) θα είναι έτοιμο το νέο γήπεδο της Racing, η U Arena, που πρόκειται να φιλοξενήσει αρκετούς αγώνες του νέου συλλόγου, ενώ η νέα ομάδα θα παίζει επίσης και στο Jean Bouin. Η Arena ήταν το μεγάλο σχέδιο του Lorenzetti για τη Racing, η οικοδόμηση ενός υπερσύγχρονου γηπέδου του οποίου θα είναι ιδιοκτήτης. Σήμερα, στη συνέντευξη τύπου, το “μεγάλο αυτό σχέδιο της Racing” άλλαξε μάλλον χρήση, αφού ο ιδιοκτήτης του είπε ότι “δεν είναι στάδιο, αλλά αίθουσα θεαμάτων που μπορεί να φιλοξενήσει αγώνες ράγκμπι”.
Την ίδια στιγμή, στον καταιγισμό ερωτήσεων από τους δημοσιογράφους, ο Lorenzetti έφερε και ένα επιχείρημα που εν μέρει έχει δίκιο, ότι όταν η Racing καταδικαζόταν στην αφάνεια, από αποφάσεις πολλών, μεταξύ τους και του Δήμου Παρισιού που την εξοστράκισε, κανείς δεν είχε στεναχωρηθεί, ενώ σήμερα όλοι είχαν να πουν κάτι.
Όσο αφορά τις τεχνικές λεπτομέρειες, ο Πρόεδρος του νέου Συλλόγου θα αλλάζει κάθε 2 χρόνια, με τον Lorenzetti να αναλαμβάνει πρώτος, προπονητές τη νέα σεζόν θα είναι οι προπονητές της Racing, Laurent Labit και Laurent Travers, ενώ καμία πληροφορία δε δόθηκε όσο αφορά το όνομα, τα χρώματα και το σήμα του νέου συλλόγου.
Οι αντιδράσεις
Προφανώς οι οπαδοί των δύο ομάδων δεν έμειναν με σταυρωμένα χέρια. Οι φίλαθλοι της Stade Français, μαζί με τους παίχτες, πραγματοποίησαν συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο γήπεδο Jean Bouin το απόγευμα της Δευτέρας, μόλις 2 ώρες μετά τη συνέντευξη Τύπου, ενώ ο Pascal Papé φέρεται να έφυγε εκνευρισμένος από την πρωινή ενημέρωση λέγοντας “άκουσα αρκετά”.
Από τη μεριά της Racing επίσης προετοιμάζονται αντίστοιχες ενέργειες, ενώ ο Henry Chavancy, έγραψε στο twitter “ακόμα προσπαθώ να πιστέψω ότι δεν είναι πρωταπριλιά”. Ο πρόεδρος της Racing, στη συνέντευξη τύπου, ανέφερε ότι ο Chavancy του είπε “πρόεδρε, δε σου μιλάω γιατί θα σε βρίσω”.
Μεγάλο ενδιαφέρον έχει το τι θα γίνει στις 29 του Απρίλη, μέρα του τελευταίου διαφαινόμενου ντέρμπι μεταξύ των δύο ομάδων, στο γήπεδο Jean Bouin. Πρόκειται για μια ιστορία με πολύ βάθος για την οποία θα υπάρχει η σχετική αρθρογραφία στο RugbyUnion.gr.
Στο βωμό του κέρδους θυσιάζονται οι αξίες του συναγωνισμού και της άμιλλας. Η αγνή αγάπη των φιλαθλων ειναι αναμφισβήτητη σε αντιθεση με τους ιδιοκτητες-επιχειρηματιες οι οποιοι αγαπουν αγνα το κερδος και την ανταποδοτικοτητα και καταβροχθιζουν οπως επισημαινεις πολυ σωστα τα αισθηματα των φιλαθλων. Η αντιδραση οσων αγαπουν το αθλημα και τον τεραστιο πολυνικη συλλογο της Racing ειναι επιβεβλημενη. Ειμαστε ανθρωποι οχι πελατες και οπαδικος στρατος.
Αν θέλουν, ας φτιάξουν σύλλογο-φρανκεστάιν, εμείς θα ξαναφτιάξουμε τη Racing.
Μα λες να βγαλουν κερδος απο τετοια κινηση?? Απο εκει που εχεις 2 brand name, πας σε ενα, κι αυτο τραυματισμενο… εγω σου λεω την λακαμια τους θα την δουνε και στο ταμειο!!